Moją pierwszą propozycją w ramach "Zimowego Festiwalu Zup" była zupa fasolowa. Znana chyba wszystkim, należąca do naszej polskiej kuchni i często gotowana w naszych domach. Dlatego też chciałam, aby moja kolejna propozycja była inna, trochę bardziej egzotyczna. Nie mam jednak doświadczenia w przygotowywaniu takich zup, są one mi całkiem obce. Zaczęłam przeglądać przepisy wycięte przeze mnie kiedyś z kolorowych gazet i w ten oto sposób  znalazłam prosty i szybki przepis na  zupę tajską, którą dziś chciałam przedstawić. Nie wiem co prawda, ile wspólnego ta zupa ma z prawdziwymi zupami tajskimi i czy w ogóle takie przypomina. Nam smakowała, chociaż trzeba przyznać, że smak jej jest dość specyficzny :) Pikantna, lekko kwaśna, z nutką kokosową. Nie da się tego łatwo opisać.

Ps. Przepis pochodzi z miesięcznika "Claudia" bodajże :)

Składniki:

- cebula

- mały ząbek czosnku

- kawałek imbiru (0.5 cm)

- pierś kurczaka (ok.200g)

- litr bulionu z drobiu lub warzyw

- 200ml mleczka kokosowego

- 1/4 łyżeczki zielonej pasty curry (dałam prawie 3/4 łyżeczki, bo lubię ostre, zdecydowane smaki)

- sok z cytryny (do smaku; dałam chyba z dwie łyżki)

- sos rybny (pominęłam, bo nie miałam)

- olej do smażenia

- sól, pieprz

Dodatkowo:

- 100g makaronu sojowego (zastąpiłam go makaronem ryżowym, bo sojowego nigdzie nie mogłam znaleźć, a do centrum nie chciało mi się jechać :))

- pomidor

- dymka

- świeża kolendra (której nie dodałam z tego samego powodu co makaronu sojowego: za daleko do centrum; a szkoda, pięknie podkreślałaby smak zupy, przynajmniej tak mi się wydaje )

Wykonanie:

Cebulę i czosnek obrać i drobno posiekać. Imbir oskrobać, posiekać lub zetrzeć na tarce. Kurczaka pokroić w kostkę. Na patelni rozgrzać olej, podsmażyć na nim cebulę i czosnek. Dodać kurczaka i dalej smażyć. Po paru minutach całość przełożyć do garnka z bulionem. Dodać mleczko kokosowe, imbir i  pastę curry. Chwilę dusić. Doprawić solą, sokiem z cytryny i paroma kroplami sosu rybnego. Pomidor i dymkę drobno pokroić. Gotową zupę podawać z makaronem, posypaną pomidorami, dymką i posiekaną kolendrą. Smacznego :)

Ps. Zupę można ponoć zmodyfikować dodając zamiast kurczaka krewetki, ale to już wyższa szkoła jazdy, no i ja osobiście nie zmusiłabym się chyba do zjedzenia krewetek. Dodatek trawy cytrynowej też mógłby być jak najbardziej na miejscu. :)

Z tą potrawą spotkałam się ostatnio na kilku blogach. Po raz pierwszy widziałam ją u Ireny i Andrzeja, następnie u Edysi, a ostatnio u Kachny. Za każdym razem opinie o niej były jak najbardziej pozytywne, dlatego też ja również postanowiłam przygotować schab właśnie w ten sposób. Wyszedł z tego smaczny obiad, z którego byłam zadowolona. Następnym razem  dam jednak trochę mniej sosu, bo teraz było go wg mnie za dużo i trochę przytłumił mi smak całości...poza tym niezbyt fajnie prezentuje się na zdjęciu. Myślę też, że powinnam była postąpić tak, jak uczynili to Irena i Andrzej czyli najpierw dać sos, a na końcu ser. Ciekawa jestem, jaki wtedy byłby efekt smakowy.

Zdjęcie nieciekawe, wiem o tym, ale robione było wieczorem i w pośpiechu. Poza tym, jak wspomniałam już wyżej, zbyt duża ilość sosu popsuła trochę całkowity efekt wizualny.

Składniki (ilość podaję za Ireną i Andrzejem; ja robiłam z około 1/3 porcji):

- 1 kg schabu bez kości

- 3 jajka

- 10 dag sera żółtego

- 2 cebule

- pół szklanki ketchupu

- pół szklanki majonezu

- pół łyżeczki curry

- bułka tarta

- olej

- sól, pieprz

Wykonanie:

Rozbite na cienkie kotlety mięso posolić i  obtoczyć w roztrzepanych jajkach i bułce tartej. Smażyć na rozgrzanym oleju na złoty kolor. Cebule posiekać i zeszklić na tłuszczu od smażenia kotletów. Następnie oprószyć je curry, solą oraz pieprzem i dusić jeszcze około trzech minut. Ser żółty zetrzeć na tarce z małymi otworami. Każdy kotlet posmarować otrzymaną masą cebulową i posypać serem. Na wierzchu położyć po łyżeczce ketchupu i majonezu (ja wymieszałam ketchup i majonez na początku). Tak przygotowane kotlety  piec piekarniku nagrzanym do temperatury 180 stopni, do momentu, aż ser się roztopi (można to zrobić również na przykrytej patelni). Smacznego :) 

Bardzo lubimy z mężem banany, dlatego też z chęcią przyłączyłam się do wspólnego gotowania w ramach "Bananowej kuchni" zorganizowanej przez Myszę Klapsiarę. Początkowo myślałam o jakimś cieście, może muffinkach..ale pomyślałam sobie, że może być to doskonały czas na poznanie innych potraw z tym owocem w roli głównej, niekoniecznie słodkich. I tak powstał właśnie ten gulasz.

Przepis na ten gulasz znalazłam TUTAJ. Podchodziłam do niego z dużą dozą niepewności. Bałam się zwłaszcza reakcji męża na tak niecodzienne połączenie smaków. Okazało się, że niepotrzebnie, bo mężowi ten gulasz smakował nawet bardziej niż mi. Nie potrafię opisać smaku tej potrawy. Niecodzienna, lekko pikantna, z nutką pomidorową i zaledwie lekko wyczuwalnym słodkim smaku bananów. Mężowi skojrzyło się to danie z kuchnią indyjską..i w sumie coś w tym jest.

Składniki:

- 2 filety z kurczaka (dość spore)

- 3 banany

- 2 cebule (w oryginale była jedna)

- łyżka przecieru pomidorowego

- łyżka curry

- szklanka bulionu

- sól, pieprz, papryka słodka i ostra

- olej do smażenia

Wykonanie:

Umyte filety pokroić w kostkę, oprószyć solą, pieprzem oraz słodką papryką i rumienić je na rozgrzanej patelni. Następnie przełożyć je do garnka, zalać bulionem i dusić pod przykryciem około 10 minut. Osobno podsmażyć drobno posiekane cebule. Dodać je do mięsa. Banany pokroić w kostkę, podsmażyć je na czystej patelni. Gdy lekko się rozgotują, dodać do nich curry, szczyptę ostrej papryki oraz przecier pomidorowy. Całość razem smażyć jeszcze przez moment, po czym przełożyć banany do mięsa.Gotowe danie dusić pod przykryciem przez kilka minut. Podawać z ryżem. Można posypać posiekaną natką pietruszki. Smacznego.