Osoby dbające o linię i zdrowe odżywianie, często starają się zastępować kaloryczne, "śmieciowe" posiłki ich zdrowszymi wersjami. Przyznaję, że je także od czasu do czasu ulegam pokusie, aby znaleźć lepszą, zdrowszą odsłonę pysznego ciasta czy fast fooda. Niektóre eksperymenty są bardzo udane. Placki otrębowe godnie zastępują mi pancakes, krem czekoladowy z ciecierzycy może być zamiennikiem nutelli, bułka z otrębów może być świetną propozycją na śniadanie, a wstążki z poczciwej cukinii idealnie zastępują makaron. Ale są też eksperymenty mniej udane i dziś będzie o jednym z nich. Od jakiegoś czasu szukam czegoś, co zastąpi mi pizzę, która należy do dość kalorycznych dań. Można bez niej się obejść, jasne, że tak. Czasami jednak "człowiek musi, inaczej się udusi" :) Sporo osób zachwalało mi pizzę, w której spód zrobiony jest ...z kalafiora. Nie ma w niej mąki, drożdży, spora większość składników to warzywa - same plusy. Miało być dietetycznie i smacznie. Miało przypominać pizzę - być jej małą namiastką. Czy było? Nie do końca. Pizza była zjadliwa, jak najbardziej, ale w niczym nie przypominała mi włoskiego fast fooda. Dość pikantna, o niecodziennej konsystencji. Kalafior jest lekko wyczuwalny wg mnie, ale w żadnym wypadku nie przeszkadza podczas degustacji. Całość trochę się rozwalała - być może za krótko piekłam sam spód.  Sos i dodatki - jak na każdej pizzy - możecie dobierać wg własnego uznania. Ja postawiłam na klasykę, czyli sos pomidorowy, salami, paprykę, mozzarellę. Doświadczenie uważam za ciekawe, aczkolwiek raczej nie wrócę do tego przepisu. Zbyt wielkie miałam oczekiwania co do tej potrawy, za bardzo chciałam poczuć w niej smak pizzy. Jeśli potraktujecie ten wypiek jako zwykłą zapiekankę z kalafiora i warzyw, pewnie będziecie zadowoleni. Jeśli nastawicie się, że zastąpi Wam pizzę - raczej się rozczarujecie.

Przepis znalazłam na blogu Just my delicious. 

Składniki:

Spód:

• 1 mały kalafior
• 1 jajko
• 2 łyżki otrębów (dałam łyżkę otrębów i 2 łyżki startego parmezanu)
• sól, pieprz, suszone oregano do smaku

Dodatkowo:

• sos pomidorowy do pizzy (robię go zazwyczaj tak jak w tym przepisie)
• szynka lub salami
• pokrojone: pieczarki, papryka, cebula'
• mozzarella

Wykonanie:

Spód:

Surowy kalafior zetrzeć na tarce. Wymieszać go z pozostałymi składnikami na jednolitą masę. Rozłożyć ją równomiernie, tworząc okrąg, na blaszce wyłożonej papierem do pieczenia.  Piec w piekarniku nagrzanym do w 180 stopni przez ok. 15-20 minut do czasu, aż spód lekko stwardnieje (piekłam 25 minut - wg mnie to było jeszcze za krótko, bo mój spód nie był jakoś przesadnie twardy). 

Na podpieczonym spodzie rozsmarować sos pomidorowy i ułożyć pokrojone wędliny i warzywa. Wierzch posypać kawałkami mozzarelli.  Piec dodatkowe 15-20 minut, aż całość się zrumieni. Smacznego :)

Młoda kapusta i szparagi to warzywa, które jem teraz na okrągło. Pytałam nawet dziś męża, czy nie ma mi za złe tego, że ostatnio jadamy dość monotonnie, ale ku mojej radości, powiedział, że nie. Dziś mam dla Was przepis na pęczotto, do którego przemyciłam właśnie oba te cudowne składniki. Może nie wygląda ono jakoś specjalnie zachęcająco, ale uwierzcie mi, że bardzo nam smakowało :) 

Inspirowałam się przepisem z bloga Kwestia Smaku, ale trochę pozmieniałam, wyrzucając np indyka, a dodając w zamian cukinię. Dorzuciłam też sporą porcję parmezanu. 

Składniki:

• 1,5 szklanki kaszy pęczak 
• nieduży pęczek zielonych szparagów
• 2 szklanki poszatkowanej młodej kapusty
• nieduża cukinia
• por 
• cebula
• 1,5-2 litry bulionu
• 2 łyżki sosu sojowego
• 3-4 łyżki masła
• 3 łyżki startego parmezanu
• sól, pieprz 

Wykonanie:

Szparagi umyć, odłamać zdrewniałe końcówki. Pokroić na 3-4 cm kawałki. Główki odłożyć osobno. Zagotować bulion. Wrzucić do niego pokrojone szparagi. Po 3-4 minutach, dorzucić główki. Gdy szparagi będą prawie gotowe, wyłowić je za pomocą łyżki cedzakowej (bulion z gotowania zachować!).

Na łyżce masła zeszklić posiekaną cebulę oraz pokrojonego w prążki pora. Dodać przepłukaną kaszę. Podsmażyć całość przez 2-3 minuty. Podlać dwoma chochelkami gorącego bulionu, pozostałego z gotowania szparagów. Przykryć pokrywką. Gdy płyn zostanie wchłonięty, dodać następną chochelkę. Postępować tak, aż do momentu, gdy kasza będzie prawie miękka. Dodać wtedy poszatkowaną kapustę oraz pokrojoną w cienkie słupki cukinię. Dolać kolejną porcję bulionu i gotować razem przez kilka minut. Pod koniec dorzucić ugotowane wcześniej szparagi. Gdy kasza i warzywa będą miękkie, dodać przyprawy, sos sojowy, parmezan i masło. Wymieszać, przykryć i odstawić na kilka minut. Podawać ciepłe, posypane posiekanym koperkiem lub szczypiorkiem. Smacznego :) 

Omlet ze szparagami to przepyszna śniadaniowa propozycja - do przygotowania w zaledwie 15 minut. Pożywna, sycąca i bardzo, bardzo smaczna. Dodatek sera fety i świeżej bazylii podkręca smak całości. Jeśli lubicie śniadania, w których jajka grają pierwsze skrzypce, koniecznie go wypróbujcie. 

Inne śniadaniowe propozycje z jajkami i szparagami w roli głównej znajdziecie także tu:

- mini frittaty ze szparagami

 - najprostsza jajecznica ze szparagami

- pyszny zapiekany omlet ze szpinakiem i szparagami

Składniki:

• 2 jajka
• 3-4 zielone szparagi
• kawałek sera feta
• kilka listków świeżej bazylii
• płaska łyżka mąki 
• 2 łyżki mleka
• sól, pieprz
• łyżka masła

Wykonanie:

Szparagi umyć, odłamać zdrewniałe końcówki. Wrzucić je do osolonego i lekko osłodzonego wrzątku na 3-4 minuty. Odcedzić. Pokroić w cienkie plasterki (główki zostawić w całości). Jajka, mleko oraz mąkę rozmącić ze sobą,  dokładnie, żeby nie było grudek. Doprawić solą i pieprzem. Dodać pokrojone szparagi, fetę i porwane liście bazylii. Na patelni rozpuścić masło i wylać masę jajeczną. Przykryć. Smażyć na średnim ogniu, aż do ścięcia jajek. Gotowy omlet zsunąć na talerz, złożyć na pół. Smacznego :)

O Pulled Pork słyszałam i czytałam wiele. Wszyscy wyrażali się o tak przygotowanym mięsie w samych superlatywach: że pyszne, kruche, delikatne, rozpływające się w ustach itd. Podchodziłam do tematu kilkakrotnie, ale za każdym razem rezygnowałam, bo przerażała mnie długość pieczenia. W końcu jednak się zmobilizowałam. Kupiłam odpowiedni kawałek łopatki, marynowałam ją przez całą noc, a następnie wstałam skoro świt, by wstawić ją do piekarnika na 9-godzinne pieczenie. Po wyjęciu z piekarnika stwierdziłam, że całość chyba mi nie wyszła. Mięso wydawało się twarde, nie miałam pojęcia, jakim cudem rozdzielę je na włókna. Zostawiłam je na pół godziny, a w międzyczasie przygotowałam karmelizowaną cebulę, bułki i resztę składników do burgerów. Gdy nadeszła chwila próby, chwyciłam dwa widelce i ..... z łatwością zaczęłam oddzielać kolejne włókna :) Mięso rozwarstwiało się idealnie. Było soczyste, mięciutkie i faktycznie rozpływało się w ustach. Rewelacyjne! Burgery z solidną warstwą pulled pork, karmelizowaną cebulą i warzywami były świetnym pomysłem na obiad. Mąż zajadał się tak, że trzęsły mu się uszy. Już wiem, że niedługo będę musiała zrobić powtórkę.  Z podanej ilości składników wyszła naprawdę solidna porcja mięsa. Przez dwa dni jedliśmy burgery, a następnie poszarpane mięso lądowało w sałatkach męża przygotowanych do pracy. Codziennie słyszałam zachwyty na jego temat, więc jeśli chcecie, by wasze drugie połówki zaczęły nosić Was na rękach, biegnijcie do sklepu po łopatkę ;)

Przepis od Panny Malwinny. 

Składniki:

• łopatka wieprzowa, ok. 2 kg

Marynata:

• 1/3 szklanki soli
• pół szklanki brązowego cukru
• 3 łyżki mieszanki przypraw (przepis poniżej)
• 2 liście laurowe 
• 2 litry przegotowanej zimnej wody

Mieszanka przypraw:

• łyżka mielonego kminu rzymskiego
• łyżka granulowanego czosnku
• łyżka suszonej cebuli
• łyżka cayenne (dałam pół łyżki)
• łyżka chilli w proszku (dałam pół łyżki)
• łyżka soli
• łyżka pieprzu
• łyżka słodkiej papryki
• pół szklanki brązowego cukru

Wykonanie:

Łopatkę umieścić w dużym naczyniu. Zalać przygotowaną marynatą, dodać liście laurowe, przykryć i odstawić na noc do lodówki. Następnego dnia mięso wyjąć z marynaty, osuszyć i natrzeć pozostałą przygotowaną wcześniej mieszanką przypraw (nie trzeba zużyć jej całej - ja wykorzystałam 2/3). Przyprawione mięso ułożyć w naczyniu do zapiekania. Piec w piekarniku nagrzanym do 100-110 stopni przez ok. 8-10 godzin. Piekłam przez większość czasu przykryte folią aluminiową. Zdjęłam ją godzinę przed końcem pieczenia. Gotowe mięso wyjąć z piekarnika i odstawić pod przykryciem na pół godziny do odpoczęcia. Po tym czasie podzielić je na włókna, pomagając sobie dwoma widelcami. Podawać np. w bułce z dodatkiem karmelizowanej, czerwonej cebuli i warzyw lub colesławem. Smacznego :) 

Dziś święto wszystkich mam. Dla nich, z najlepszymi życzeniami, mam dziś przepyszne i eleganckie ciasto. Porzeczkowiec od jakiegoś czasu robi zawrotną karierę. Spotykałam go na wielu blogach. Piekła go moja ciocia, a ostatnio często pojawiał się na stole u mojej teściowej. Zawsze tak samo pyszny - ręka sama sięgała po dokładkę :) Mega wilgotny, czekoladowy biszkopt, przełożony smacznym kremem z twarogu i kwaśnym dżemem z czarnej porzeczki. Petarda! Bardzo Wam polecam ten przepis, jeśli jeszcze nie mieliście okazji go wypróbować. Nie zawiedziecie się :)

Źródło przepisu: Moje Wypieki.  Dorotus dodatkowo nasączała blaty likierem Cassis, wymieszanym z wodą. Ja pominęłam ten krok - blaty mimo tego były wyjątkowo wilgotne.

Składniki (blaszka o wymiarach 25 x 35):

Biszkopt:

• 3/4 szklanki oleju rzepakowego
• pół szklanki wody
• 1,5 szklanki cukru
• 5 płaskich łyżek kakao 
• 5 jajek
• 1,5 szklanki mąki pszennej
• 1 łyżeczka proszku do pieczenia
• 1 łyżeczka sody oczyszczonej

Masa:

• 200 g miękkiego masła
• 500 g serka kremowego
• 5 łyżek cukru pudru

 Dodatkowo:

• 500 ml śmietany kremówki 36%
• 2 łyżki cukru pudru
• 4 pełne łyżki serka mascarpone lub 2 śmietan-fixy
• 1,5 słoiczka dżemu z czarnej porzeczki (1 słoik około 450 g)
• 50 g gorzkiej czekolady

Wykonanie:

Biszkopt:

W garnku umieścić olej, wodę, szklankę cukru i kakao. Zagotować, do rozpuszczenia się cukru. Mieszaninę wystudzić. 

Białka jaj ubić na sztywną pianę, pod koniec ubijania dodając stopniowo po łyżce pozostałe pół szklanki cukru. Dodać żółtka i ubić do otrzymania kremowej pianki. Wlać całą wystudzoną mieszankę. Dokładnie wymieszać do połączenia. Dodać przesiane suche składniki: mąkę, sodę i proszek, i delikatnie wymieszać szpatułką. Gotowe ciasto przelać do blaszki, w której dno wyłożone jest papierem do pieczenia.  Piec ok. 40-45 minut w piekarniku uprzednio nagrzanym do  180 stopni (do tzw. suchego patyczka). Wystudzić w uchylonym piekarniku. Zimny biszkopt przekroić na dwa blaty.

Krem:

Miękkie masło utrzeć z cukrem na gładki, puszysty krem. Stopniowo dodawać porcjami serek, cały czas miksując.

Na tacy ułożyć jeden z blatów biszkoptu. Posmarować  go połową dżemu z czarnej porzeczki. Na dżem wyłożyć masę z serka kremowego, wyrównać. Przykryć drugim blatem. Posmarować go pozostałym dżemem.

Zimną kremówkę ubić z cukrem na sztywno. Dodać mascarpone i jeszcze chwilę ubijać, do powstania gładkiego kremu. Ubitą śmietanę wyłożyć na wierzch ciasta. Posypać startą czekoladą. Schłodzić w lodówce. Smacznego :)